No i chyba podstawową różnicą między ruchem polskim z marca '68 a francuskim z maja, to jest to, że studentom polskim chodziło o sprawy no, zupełnie fundamentalne. Studenci francuscy mieli już dawno załatwione te sprawy, przynajmniej takie, jak pewną swobodę takiego czy innego zrzeszania się. Mogli brać udział swobodnie w różnego rodzaju dyskusjach, mieć dostęp do różnorodnej prasy, zarówno jako bierni czytelnicy, jak ewentualnie jako ci, którzy próbują swoich sił; podczas gdy studenci polscy znajdowali się w sytuacji monopolu jednej obowiązującej doktryny, jednego obowiązującego systemu myślenia, gdzie policja w dodatku pilnuje, żeby ten monopol nie był przełamany. Jest to po prostu ten...ten daleko idący, bardzo drastyczny brak wszelkich swobód, a gdzie jak gdzie, ale przy studiowaniu te pewne minimum tych swobód jest po prostu warunkiem niezbędnym. A to, że na przykład człowiek studiujący się może zetknąć przy swoich studiach – czy to z katedry, czy przy czytaniu czegokolwiek – z kłamstwem, jest zupełnie czym innym, gdy to kłamstwo jest zmonopolizowane i bronione przez policję, czy jest to kłamstwo, że tak powiem, policentryczne; że może jedni kłamią, może drudzy kłamią, może trzeci kłamią, ale nawet zróżnicowane kłamstwo jest czymś lepszym niż kłamstwo zmonopolizowane. I po prostu kiedy ludzie walczą o sprawy fundamentalne, tak niezbędne szczególnie dla ludzi pracy umysłowej, no tak niezbędne jak powietrze no, to jednak jest trochę czymś innym niż walczą o różne rzeczy, które nie będę tutaj oceniał – słuszne, niesłuszne, czy żądania daleko idące, czy nie daleko idące, ale które nie są powietrzem.

The basic difference between the Polish movement of March '68 and the French movement of May is that the Polish students were concerned with issues that were, well, fundamental. The French students had these matters sorted out a long time ago, they had a degree of freedom to congregate in one way or another, they could participate freely in various debates, have access to all kinds of press either as passive readers or as individuals who were testing their strength. Whereas the Polish students found themselves in a situation where one obligatory doctrine had the monopoly, where there was one way of thinking which had to be adhered to, and where the police made sure that this monopoly wasn't broken. It is simply a far-reaching, very drastic lack of any sort of freedom, the minimum of which is, more than anywhere else, an essential condition for students. The fact that a student may encounter lies, either in the lecture theatre or in the material he reads, is something altogether different from lies that are monopolised and defended by the police, whether the lies are polycentric, so to speak, where one group is lying, a second group is lying and a third group is lying, but still even diversified mendacity is better than when it is monopolised. So when people are fighting for fundamental issues, as essential for intellectual work as air, well, it is a different matter than when they are fighting for various other things which I won't assess here as right or wrong, or if the demands were far-reaching or not, but they weren't 'air'.