Why did I want to enroll at the School of Fine Arts? How did I know, how could I be certain that this was the right decision for my life? I wonder, because I had already spent the whole of the occupation from '40 drawing, painting, I had met these church painters who were painting the Bernardine church in Radom. For a few months, I attended painting and drawing classes run by Wacław Dobrowolski. I had begun to work independently. Why? I think it's because of what I said earlier, that some of my father's drawings had survived. I think they were drawings he'd made at Szczypiorno. Some of the men in the Legions of the 2nd Brigade refused to pledge their allegiance to Austro-Hungary and were immediately interned at Szczypiorno which is how my father found himself there. I have the impression that these drawings were of this camp, of their journey there, that this was a moment when my father had more time. I had the feeling that this was his vocation, that he wanted this kind of thing. But I don't know if I can explain it like this. I knew exactly that this was something I wanted, something I was really striving for and I had no doubts about this. Everything that happened along the way whether it was finding myself in Kraków, I strove to see those things that I'd never seen before: Wyspiański's stained glass windows, churches, the altar by Wit Stwosz had been taken away, but Matejko's paintings, his polychrome works remained, all of these things I managed to sneak a look at in Kraków during the occupation, the exhibition of Japanese art. Perhaps I imagined that these were my father's unfulfilled dreams. Is that how it really was? I was never able to find out because by the time I could ask him anything, I wasn't able to put this question to him since by '40 he was lying murdered by the Soviets in a grave somewhere, either in Katyń or... or somewhere, but to this day I have never found out where his grave is. He was in Starobielsk - his last letters came from there, so I was never able to find out what he thought about this, whether he really wanted to, whether he'd ever planned to study painting, but I knew that this was my destiny.

A dlaczego się chciałem zapisać na Akademię Sztuk Pięknych? Skąd wiedziałem, skąd byłem taki pewien, że to jest na pewno mój życiowy wybór? Zastanawiam się nad tym dlatego, że już całą okupację jakby od '40 roku zacząłem rysować, malować, właśnie spotkałem się z malarzami kościelnymi, którzy malowali Kościół Bernardynów w Radomiu. Byłem przez kilka miesięcy w Szkole Rysunku i Malarstwa Wacława Dobrowolskiego. Już zacząłem sam pracować. Nie wiem, dlaczego... Wydaje mi się, że właśnie to, o czym mówiłem – pozostały jakieś rysunki po ojcu. Myślę, że to były rysunki ze Szczypiorna. To część Legionów II Brygady nie złożyła przysięgi na wierność Austro-Węgrom i w tym momencie zostali internowani w Szczypiornie właśnie i tam się znalazł mój ojciec. Odnoszę wrażenie, że te rysunki były właśnie z tego obozu, z tego jak jadą tam, że to był moment, kiedy mój ojciec po prostu miał nieco więcej czasu. Wydawało mi się, że to jest jego jakby powołanie, że on czegoś takiego chciał. Ale czy to można tak wytłumaczyć... nie wiem. Ja wiedziałem dokładnie, że to jest to czego ja chcę, do czego ja naprawdę dążę i nie miałem co do tego żadnych wątpliwości. I wszystko co się po drodze wydarzało, właściwie, czy się znalazłem w Krakowie, no to dążyłem do tego, żeby zobaczyć czy to, czego nigdy przedtem nie widziałem: witraże Wyspiańskiego, kościoły... ołtarz Wita Stwosza był wywieziony, no ale malowidła Matejki, polichromia Matejki została – no to, co mogłem zobaczyć w Krakowie chyłkiem, w czasie okupacji, wystawa sztuki japońskiej. Ale myślę, że to może... może mi się wydawało, że to są jakieś niespełnione marzenia mojego ojca. Czy tak było naprawdę? Nigdy się nie mogłem dowiedzieć, dlatego że w tym momencie, kiedy mogłem zapytać ojca o cokolwiek, świadomie tego pytania już mu nie mogłem zadać, bo w '40 roku on już leżał zamordowany przez Sowietów, gdzieś w jednym z grobów, albo Katyńskich, albo... raczej... raczej gdzieś... no, w każdym bądź razie nie dowiedziałem się nigdy gdzie jest jego grób do dzisiaj. Był w Starobielsku i tam dostaliśmy jego ostatnie listy, tak że nie mogłem się już dowiedzieć, co on myślał na ten temat, czy rzeczywiście chciałby, czy jego zamiarem było studiowanie kiedykolwiek malarstwa, ale ja wiedziałem, że to jest moje przeznaczenie.