Professor Moll was a great man. He learned to be surgeon during the war, and this is how he learned: at Warka - you know where Warka is, don't you? - at Warka, he learned how to operate on the head because at the time, people only poked their heads out of the trenches and that's what got shot. At Sochaczewo, he learned about the thorax because there, they came out bent over, while in Poznań or somewhere else, he learned about orthopaedics because everyone was retreating there, so they got sprayed by gunfire across the legs. So this was Professor Moll, this was the sort of surgeon he was, a genius, and in addition, he had vision, he was bold. He knew about... for example, he'd open up a thorax where the condition was very complex to the extent that it was inoperable. His registrars would say: 'Professor, let's close the patient up, he's going to die.' And the professor would say, 'If we close him up, he'll die anyway' so Moll would operate. And in 50% of cases, he was successful. There's a condition, ventricular septal defect, and what happens is that when this defect is repaired surgically, a certain percentage of cases suffer from arrhythmia after the operation. So 50 cases were operated on by Moll.

He was assisted by his best registrar who, after Moll, was the best. There wasn't one case of arrhythmia among those 50 patients. After that, the registrar began to operate because he'd learned how to do it, and interestingly every other patient - he did exactly what Moll did because that was all he knew - and every other patient suffered from arrhythmia. Why? You need to know how, you need to have the talent. He had that talent. After that, he became ill himself, unfortunately, he was highly regarded, he'd performed the first heart transplant - the patient died, but he'd done it. That's why people didn't like him, others didn't like him because he was always first. He performed the first operation in a case of acute mitral valve stenosis, he did the first aortic bypass, he wasn't afraid. He knew that if he didn't do this, the patient would have died, and he had the right approach to people which was very important. And this approach to people... he was French because his grandmother spoke French, the grandchildren spoke French and he spoke only French, too, being the third son, the third brother of General Moll. The wealthiest one went to Paris on his way back from Moscow. The second one, who was a bit poorer, stayed in Belgium while the third one, who was poorer still, remained in Poznań. The grandmother still spoke French as this was the family of the Moll generals, the ones who, General Moll, who played a trick on Napoleon outside Berezina, that's another matter, this was that family. I visited the grandmother in her home in Warsaw. She said, 'I have no joy in my grandchildren' - she didn't speak a word of Polish - 'No joy in them. This one, she might have turned into something, they were all so petite, she's tall but she went in for a hop, skip and a jump, and now she skips with a skipping rope at the sports school. Whoever heard of a granddaughter of General Moll skipping with a skipping rope?' She didn't go shopping because she didn't speak Polish, after having lived here for 50 years. That's how it was. His son is an equally gifted surgeon. He performs operations on children with the most complicated heart defects. You see, this is hereditary - the genes are there.

Profesor Moll, wielki człowiek, który się nauczył chirurgii w czasie wojny, więc nauczył się tak: pod Warką – wiecie, gdzie jest Warka? Pod Warką nauczył się operować głowy, bo wtedy z okopów wystawiali tylko głowy i tam trafił. Pod Sochaczewem nauczył się klatki piersiowej, bo tam szli już na w pół pochyleni, a pod Poznaniem czy gdzie indziej nauczył się ortopedii, bo wszyscy uciekali i srali po nogach. No więc to był profesor Moll, więc taki on był chirurg, który był genialny, a poza tym miał widzenie, miał to... był odważny. Miał pojęcie co to jest... na przykład, otwierał klatkę piersiową i była bardzo trudna sprawa, tak że nie do operacji, jego asystenci mówią: 'Panie Profesorze, zamknijmy, bo chory umrze'. On mówi: 'Jak zamkniemy, to też umrze, więc jak?' I Moll operował. I w 50 procentach się udawało.

Jest taka wada: otwór międzykomorowy, więc w zasadzie jest tak, że jak się operuje ten otwór, to w iluś procentach są, jest potem niemiarowa akcja serca, tak z grubsza mówiąc. No więc zoperowano... 50 przypadków zoperował Moll, z asystą swojego najlepszego asystenta, który po nim wszystko umiał jak najlepiej. I w tych 50 przypadkach nie było ani jednego, ani jeden raz zaburzenia rytmu. Potem zaczął operować już asystent, bo już umiał i ciekawe, co druga, on robił tak samo jak Moll, bo niczego innego nie umiał i co drugi zabieg, co drugi chory miał zaburzenia rytmu, dlaczego? Trzeba umieć, trzeba mieć talent. I on miał ten talent. Potem on sam zachorował, niestety, miał szalone uznanie, zrobił ten przeszczep serca, który zginął, ale zrobił i dlatego go nie lubili, nie lubili go wszyscy inni, bo był zawsze pierwszy. Stenozę mitralną zoperował też pierwszy na ostro, bajpas zrobił ten aortalny, też zrobił pierwszy, bo nie bał się. Wiedział, że jeżeli nie zrobi, to chory umrze i miał stosunek do człowieka i to było bardzo ważne. I ten stosunek do człowieka, przy jego... On był taki... jak to powiedzieć? On był Francuz, bo babcia mówiła po francusku, wnuki mówią po francusku i on też mówił tylko po francusku, bo to jest trzeci syn, trzeci brat generała Molla. Najbogatszy pojechał do Paryża, jak wracał z Moskwy. Drugi, który był trochę biedniejszy został w Belgii, trzeci, który był jeszcze biedniejszy został w Poznaniu i babcia mówiła jeszcze po francusku, bo to była rodzina generałów Mollów, tych, którzy... generał Moll, który zrobił kawał Napoleonowi pod Berezyną, to jest inna sprawa, ale to była ta rodzina. I to był generał Moll.

Byłem u babci w domu w Warszawie, to ona mówi: 'Nie mam żadnej pociechy z tych wnuczek'. A po polsku ani słowa. 'Żadnej pociechy z tych wnuczek. Ta jedna, co może coś być, to akurat on jest rosła, wszystkie są takie drobne, a ona jest rosła, to ona poszła na fiki-miki i skacze przez skakankę w szkole sportowej. Kto to słyszał, żeby wnuczka generała Molla skakała przez skakankę?' A ja muszę... Nie chodziła do sklepu, bo ona nie mówi po polsku, tylko francusku, 50 lat tu mieszkała. Tak to było. A jego syn jest takim samym genialnym operatorem jak on. On operuje dzieci, najtrudniejsze wady serca. No i widzicie to jest coś rodzinnego – geny się odezwały.