Well, calls were made, of course, and by the evening my wife knew that she was to go back to the same woman in the same office the following day and make another application. This time, the woman was unsmiling and took all the papers and processed them in a calm, businesslike manner since she'd been told that it doesn't make any difference if the ID papers are there or not – it's all the same. So my wife and I left for London together, and after I'd had my check-up it turned out that things weren't as bad as they'd seemed in the heat of the moment when everything was kicking off, which cheered me up a lot. After that, my wife had to go back because her holiday was coming to an end and she could have easily lost her job, whereas I sat down to write my book on KOR [Komitet Obrony Robotników (Workers' Defence Committee)].

No, poszły w ruch telefony, oczywiście, tak dalej, i już wieczorem moja żona wiedziała, że nazajutrz ma znowu pójść do tego samego pokoju, do tej samej pani, jeszcze raz składać. Tego następnego dnia ona się... już bez uśmiechu na twarzy, spokojnie, urzędniczo przyjęła wszystkie papiery, gdyż jej powiedziano, że wszystko jedno, czy tutaj się... jest dowód osobisty, nie ma dowodu osobistego – nie ma to żadnego znaczenia. I wyjechaliśmy wspólnie z żoną do Londynu i się okazało po zbadaniu, że wcale nie jest tak źle, jak się zdawało na gorąco, wówczas, kiedy tutaj to wszystko się działo, co mnie niezwykle ucieszyło. Potem żona musiała wracać z powrotem, bo jej się kończył urlop, a łatwo mogła być wyrzucona z pracy. Ja natomiast zabrałem się do pisania książki o KOR-ze.