Jesteśmy ludźmi, którzy dążą do Polski niepodległej, ale jeszcze nie ma... a to że, no, w swoich duszach czujemy się niepodlegli, to jeszcze nie jest Polska niepodległa. To za mało. A co mi się nie podoba? No, muszę powiedzieć, że głównie dwie rzeczy. Pierwsza rzecz to jest taka, która... zawsze to się źle kończy, że ilekroć myślimy o tym, co zrobiliśmy, co robimy i co jeszcze zrobimy, tylekroć jesteśmy bardzo krytyczni wobec tych, przeciwko którym występujemy. Natomiast rzadko kiedy nas stać na krytycyzm wobec samych siebie. A to nie jest żaden frazes, bo po prostu kto nie przeprowadza autokrytyki, ten o ileś punktów jest słabszy, niż mógłby być. A druga rzecz to jest to, że ja się przekonuję z dnia na dzień – i nawet nie wiem, czy to nie nasila się – że... odrzucając całą masę przesądów na ten temat, że Polacy są tacy, owacy, jak różne te zdania o charakterze polskim – ja bardzo sceptycznie się do takich uogólnień odnoszę – natomiast to, co widzę na co dzień, to jest jakaś dziwna nieumiejętność do współpracy. Ludziom się myli to bycie niezależnymi wobec siebie wzajemnie, a to... a to – zaraz, zgubiłem się – ludziom się ciągle nieustannie mylą dwie rzeczy. Chcą być niezależni i obawiają się, że współpracując, tę niezależność tracą. I na skutek tego, być może, współpracować z sobą nie potrafią. Ktokolwiek widzi, co się dzieje dokoła nas w środowiskach opozycyjnych, ten, no, musi na to patrzeć bardzo krytycznie. Pewnie i więcej rzeczy mi się nie podoba, ale te są najważniejsze.

We are a people who are striving for an independent Poland, but there is no... and the fact that in our souls we feel independent, well, that doesn't make Poland independent. That is not enough. Well, what don't I like? I have to say, mainly two things. The first is that – and it always ends badly – whenever we think about what we've done, what we're doing and what we're still going to do, we are always very critical of those whom we are opposing. However, we rarely criticise ourselves. This isn't just an empty statement. Put simply, whoever doesn't engage in self-criticism is that much weaker than they could be. The second thing is that each day I become convinced and this conviction is growing, that – putting aside a whole host of superstitions on this subject, that Poles are like this or that, including the opinions about the Polish temperament – I'm very sceptical about such generalisations. But what I do see day-to-day is a strange incapacity to cooperate. People confuse being independent in relation to one another – hold on, I've got lost here – people constantly confuse two things. They want to be independent and they are afraid that when they cooperate, they lose their independence. As a result, perhaps, they are unable to work together. Whoever sees what is happening around us in the opposition groups, has to look at this very critically. There are probably other things I don't like but these are the most important ones.