No więc od tego czasu jakeśmy przyjechali to tak się stało, żeśmy już właśnie w tych latach – mniej więcej 70-tych – zaciągnęliśmy się jak gdyby do takiej – stosunkowo nie takiej ofiarnej czy jakiejś bardzo ważnej, ale jednak – służby podziemnej. Co prawda nie... nie drukowaliśmy – wprawdzie owszem, coś wyszło Artura, zdaje się Strony przydrożne wyszły [sic] – ale zasadniczo ja po prostu wtedy mało pisałam, a wydawało mi się, że pisać liryki w stanie wojennym i ogłaszać je ludziom, którzy z trudem tę książkę zdobywają i chcą przeczytać coś takiego, co by ich podniosło na duchu, to jest... to nie... to nie jest moje miejsce wtedy, no. Potem się okazało, że po... po... jak wszystko minęło to... to w tej książce Barańczaka, gdzie on pisze o... gdzie... gdzie drukuje po angielsku przekłady różnych poetów, znalazło się kilka moich wierszy, które dotyczyły tych trudnych czasów – niektóre jak gdyby... tak jak gdyby miały i dawać nadzieję i równocześnie były rozpaczliwe.

And so from the time when we arrived, it so happened that in those years – in the years more or less spanning the '70s – we joined in a relatively low-key and unimportant yet still underground activity. We didn't publish anything although something by Artur did come out, I think it was The Roadside Poems but I wasn't writing much at that point and it seemed to me that writing lyrical poems during martial law and announcing them to people who would find it hard to come by this book and who wanted to read something that would lift their spirits, that was... that wasn't my place at that time. Later, it turned out, after everything was over, that in that book by Barańczak where he writes... where he publishes English translations of various poets, there were a few of my poems, too, which were about difficult times and which were intended to give hope while at the same time, they were despairing.