W momencie kiedy z obrad Okrągłego Stołu i decyzji Okrągłego Stołu wyniknęło, że mają nastąpić ograniczone wybory do Sejmu, tak żeby mogli wejść działacze opozycji i 'Solidarności' i powstanie Senat, do którego wybory są wolne, bardzo rozsądnie i myślę, że to był dobry krok – Lech Wałęsa i jego doradcy postanowili, żeby tymi, którzy będą startować w tych wyborach, poza działaczami opozycji, którzy mieli już swoje nazwiska znane i działaczami związku zawodowego 'Solidarność', żeby też wystąpiła pewna grupa intelektualistów. Dlaczego? No bo myśmy mieli nazwiska. Nie mogąc przeprowadzić kampanii wyborczej, bo ta była bardzo krótka i nie mając, że tak powiem, wielkich szans – mieliśmy większe szanse, jeżeli czyjeś nazwisko coś mówiło. Jak ja przyjechałem do Suwałk, mojego rodzinnego miasta, to wiedzieli jak ja się nazywam, jakie filmy zrobiłem. I w związku z tym, jeżeli po jednej stronie partyjnej startował miejscowy generał i na to samo stanowisko w Senacie startowałem ja, no to przynajmniej ci wyborcy wiedzieli, kim ja jestem. Zresztą bardzo zabawne dlatego, że były też próby takiej quasi-antypropagandy, którą prowadziła partia na terenie Suwałk, że jak to będzie, że reżyser będzie reprezentował miejscową ludność, co on może, co on wie. I taki wierszyk został zrobiony i został rozplakatowany, i na tym wierszyku było napisane: 'Czy reżyser z daleka zrozumie prostego człowieka?' To było o mnie właśnie. No ale okazuje się, że mieszkańcy Suwałk nie bali się tego, czy ja zrozumiem, czy nie zrozumiem prostego człowieka, i zostałem senatorem. A zostawszy senatorem, brałem udział w wydarzeniach, które mnie się wydaje zadecydowały o tym, co się stało dalej. W dobrym sensie, bo dzisiaj się chce przedstawić ten moment w świetle takim dwuznacznym. Nie. Myślę, że i decyzje co do wolnego rynku, i decyzje co do ekonomii naszego kraju, co do tego, żeby stworzyć nową strukturę, która będzie samorządową strukturą – wszystkie te decyzje i ekonomiczne, i polityczne, i gospodarcze – wszystkie one dobrze się przysłużyły naszemu krajowi.

When it became clear from the debates and decisions of the Round Table that there would be limited elections to parliament so that members of the opposition and of Solidarność could join and the Senate could be formed, the elections to the Senate being free very sensibly and I think this was a good move - Lech Wałęsa and his advisors decided that the people who would participate in these elections, other than activists from the opposition whose names were already known along with activists from the trade union Solidarność, that there would also be a group of intellectuals. Why? Well, because we were names. They hadn't been able to conduct an election campaign because it had been very short and they didn't have much of a chance, but we had a very good chance if someone's name meant something. I went to Suwałki, my home town, where they knew my name and the films I made. So, if on the side of the Party the local general was the candidate and then there was me also vying for the same seat in the Senate, then at least the electorate knew who I was. It was all very amusing because there was an attempt at quasi-antipropaganda which the party conducted in the Suwałki area saying, how is a film director going to represent the local people, what can he do, what does he know? A short verse was made up and plastered up on posters and it went like this: 'Let's see if the film director can, understand the simple man.' This was about me. But it seems that it didn't matter to the people of Suwałki whether I could or couldn't understand the simple man and I became a senator. Having been elected a senator, I participated in events which I think determined what happened next but in a good way because I think that today, people want to present that moment in an ambiguous light. I think that the decisions regarding the free market and the economy of our country, to form a new structure which would be self-governing, all of these decisions regarding the economy and politics served our country well.