Wracając jeszcze do stanu wojennego trzeba powiedzieć, że... że właściwie ten stan wojenny to jeszcze bardziej jak gdyby pobudził – chociaż cały... całe społeczeństwo raczej popadło w takie ombro – bo to było takie przyhamowanie, które naprawdę nie... nie mogło nie boleć, bo absolutnie wszystkie... – warto to zanalizować – wszystkie stowarzyszenia zostały rozwiązane. Został rozwiązany Związek Literatów. Pen Clubu nie można rozwiązać, bo typowe że... mogli go zawiesić natomiast – to jest jedyna forma. Potem wrócił do... wrócił do... do normalnych dzialałności. Ale, no, zupełnie inny obraz jak gdyby tej... tego świata, bo – zwłaszcza Warszawy – bo mniej więcej co tydzień te żony internowanych, które wyjeżdżały tam z jakimiś paczkami i to wszystko się... wszystko... przede wszystkim w tym – chciało się czy nie chciało się – to się uczestniczyło i to wcale nie było wesołe, no, nie muszę mówić.

Coming back once again to martial law, I have to say that... this martial law seemed to sort of stir... although the whole of society seemed to descend in a type of ombro – it was a kind of deceleration which really couldn't have been painless because absolutely everything... this is worth taking a closer look at... all associations were disbanded. The Literary Union was disbanded. The PEN Club can't be disbanded, they could suspend it, that's the only form... after that, normal activity was resumed. But a completely different image of this world, particularly of Warsaw... because more or less each week the wives of the interned who would go there with packages and all of that, and whether you wanted to or not, you participated in this and it wasn't all joyous, I don't need to tell you.