Wszystko się dzieje w obozie wojskowym, gdzie przetrzymywani są wojskowi z oficerskich i nie tylko oficerskich obozów niemieckich i tych, którzy wyszli z Powstania Warszawskiego. Krótko mówiąc, taka mieszanina mężczyzn, którzy nie wiadomo na co czekają, nie wiadomo co się ma z nimi dalej stać. To jest główny temat tego filmu, no i ta taka trudna, niespełniona, taka skazana od razu na niepowodzenie miłość tych dwojga. Tego młodego intelektualisty z Powstania Warszawskiego, czy z obozu koncentracyjnego... z obozu koncentracyjnego, bo jest taka ekspozycja zrobiona, żeby było bardziej zrozumiałe jak się, że tak powiem, jak to się wszystko zaczęło. Zaczyna się od obozu... niemieckiego obozu koncentracyjnego, który jest wyzwolony przez amerykańską armię. Tam poznajemy bohatera, którego gra Daniel Olbrychski, a za chwilę do tego samego obozu trafia dziewczyna, która... dla której to jest tylko przejściowe miejsce i będzie dążyć dalej. No jej przypadkowa śmierć jest tutaj, że tak powiem, kulminacją w jakimś sensie tego filmu, która powoduje, że nasz główny bohater szuka jakiegoś innego miejsca dla siebie i wraca z powrotem do kraju. Myślę, że i gra aktorów, a nie tylko myślę o tej dwójce, pojawił się znowu Tadeusz Janczar, którego dawno straciłem z oczu jeszcze z filmu Kanał, pojawił się Aleksander Bardini, który zagrał bardzo przejmującą rolę właśnie towarzysza podróży tej młodej kobiety. Krótko mówiąc, powstał jakiś film w moim przekonaniu taki... no, który bardzo nas zaangażował uczuciowo też i który... i który miał wielką siłę też i obrazu. Zygmunt Samosiuk, ten właśnie, który... który dał się poznać w filmie Brzezina pojawił się znowu jako operator filmu Krajobraz po bitwie. I właśnie Krajobraz po bitwie – tytuł – tytuł padł przypadkowo zupełnie tu w wytwórni. Jeden z naszych scenarzystów filmowych w przejściu, tak widząc, że mam trudności z tytułem, dlatego że bitwa pod Grunwaldem jest określeniem bardzo takim no jednoznacznym... Polacy w 1410 roku pobili Zakon Krzyżowy i to jest wielkie zwycięstwo Polski nad Niemcami, które, że tak powiem, ten Zakon Krzyżowy symbolizował. No ale tutaj bitwa pod Grunwaldem to nie jest tylko bitwa pod Grunwaldem. To jest inscenizacja, którą ci biedni uchodźcy, którzy nie wiedzą, w którą stronę się udać, i w rocznicę bitwy pod Grunwaldem inscenizują w tym obozie. No więc, żeby uczynić to bardziej czytelne, zacząłem poszukiwać jakiegoś innego tytułu i Roman Bratny, jeden ze scenarzystów tamtego czasu, mówi: 'Krajobraz po bitwie to jest dobre'. Obejrzał film Krajobraz po bitwie no i ten tytuł bardzo się przyjął. Często służy i innym wydarzeniom. Krajobraz po bitwie no to jest po prostu krajobraz po tym wszystkim, co się wydarzyło po tej bitwie, po Powstaniu Warszawskim, po bitwie z Niemcami, po tym zwycięstwie, które Polacy tak przyjęli, że tak powiem, bez entuzjazmu, no bo wszyscy się spodziewali, że naszymi... że ci, którzy wkroczą do Polski, to będą amerykańskie wojska, że to będą wojska naszych sprzymierzeńców z Zachodu, a nie wojska sowieckie, więc Krajobraz po bitwie. I muszę powiedzieć, że dużą satysfakcję nam sprawiła praca nad tym filmem, całej naszej grupie.

Everything is happening in a stalag, an army camp, where soldiers from officer camps, camps for enlisted men and for those who survived the Warsaw Uprising were being held by the Germans. In short, there's a whole crowd of men who don't know what they're waiting for or what's going to happen to them next. This is the main topic of the film as well as the difficult, unfulfilled, doomed love of these two. He's a young intellectual from the Warsaw Uprising or from a concentration camp. From a concentration camp, because there's an explanation given to make it more understandable how everything began. It starts from a German concentration camp which is liberated by the American army. There we meet the hero, played by Daniel Olbrychski, and shortly afterwards a girl arrives at the same camp, but for her it's a place of transition from which she's moving on. Her accidental death is, so to speak, the culmination of the film and it makes the hero search for a different place for himself and so return to his home country. I think that the acting of the performers, and I'm not just thinking about these two because Tadeusz Janczar reappeared whom I'd not seen since we made Kanał, Aleksander Bardini showed up playing the intensely affecting role of the young girl's travelling companion. In short, a film was made which in my opinion drew us in, in terms of emotions, too, and which had very powerful images. Zygmunt Samosiuk, the one who showed what he was capable of in Birchwood, turned up again as the director of photography in Landscape after Battle. And this title, Landscape after Battle. The title was suggested quite by chance here in the studios where one of our screenplay writers just in passing, seeing that I was having difficulty with the title because the Battle of Grunwald is a very unambiguous description. In 1410, Poles defeated the Order of Teutonic Knights and this was a great victory of Poland over Germany which was symbolised by this Teutonic Order. But in this case, the Battle of Grunwald is staged by these poor refugees who don't know which way to turn, and on the anniversary of the Battle of Grunwald, they re-enact it in that camp. So, to make this clearer, I began to look for a different title. Roman Bratny, one of the screenwriters at the time, said, 'A landscape after battle is good'. He'd seen the film, Landscape after Battle, and so this title stuck. It often serves in other cases, too. The landscape after battle was simply the landscape after everything that had happened, after this battle, after the Warsaw Uprising, after the battle with the Germans, after this victory which the Poles accepted without any enthusiasm because everyone had expected that it would be the American army entering Poland, the armies of our allies in the West and not the Soviet army. Hence Landscape after Battle. And I have to say that working on this film gave us all a great deal of pleasure.