W pewien sposób posłanie... zjazd w Oliwie w czasie drugiej tury... pierwszej tury uchwalił posłanie do krajów Europy Wschodniej. Robi się wokół tego dużo wrzasku, zwłaszcza przeciwnicy tej decyzji. Oni uważają, że w ten sposób to właśnie, że gdyby nie to, to nie byłoby zamachu. No wiadomo, że byłby. Natomiast wtedy było to posunięcie niepolityczne, niepotrzebnie jątrzyło, przynosząc politycznie małe kroki, ja byłem przeciw temu. Zaskoczyło mnie, bo byłem oburzony na moich kolegów, którzy w tym jakoś tam uczestniczyli, bo to jest właśnie to o czym ja tu już mówiłem, różnicy między polityką, a dawaniem świadectwa. Wtedy był czas politykowania, ale bardzo szybko okazało się, że czas politykowania się skończył i to co pozostanie z "Solidarności" to właśnie to świadectwo, które dało w świadomości społecznej, w dojrzałości ludzi, w elitach, które dojrzały, w tym całym wielkim nie do cofnięcia dorobku, który żyje w naszym życiu społecznym. Bez względu na to jakie dalsze będą losy "Solidarności", to posłanie do krajów Europy Wschodniej ono pozostanie i będzie żyło i ono będzie przynosić dalsze owoce. I to jest to. To jest właśnie ta sytuacja, kiedy... w trakcie kiedy jeszcze jesteśmy w czasie politykowania, już okazuje się... przyszłość pokazała, że danie świadectwa miało wagę i sens. To wszystko.
So much for KOR. What was the other thing you wanted to know? Don't interrupt.
[Q] The other thing was the appeal.
Yes. The matter of the appeal, the convention in Oliwa, during the first round they approved sending an appeal to the countries of Eastern Europe. There's a big outcry surrounding this issue, especially on the part of opponents of this decision because they think that this was why, if it hadn't been for this there wouldn't have been a coup - well, we know that there would have been one. However, at the time it wasn't a sound political move, it was needlessly inflammatory, didn't advance our cause much and I was against it. It surprised me because I was upset with my friends who were participating in this as this was what I've already talked about here: the difference between being a politician and being a witness. Then, it was the time to be involved in politics but it soon turned out that the time for politics had ended and what was left of Solidarność was the testimony it left in society's awareness, in people's maturity, in the elite groups which matured, in the entire, unretractable heritage that lives in our life as a society. Irrespective of the future of Solidarność this appeal to the countries of Eastern Europe will remain, and it will live on and will carry on bearing fruit. And that's that. This is that situation in which while we're still involved in politics, the future shows us that bearing witness was important and significant.
