No wtedy wielu działaczy organizacji „Wolność-Niepodległość”, która była organizacją polityczną, a nie wojskową, ale kontynuującą linię Armii Krajowej, podejmującą jej działania tylko już w płaszczyźnie politycznej, a nie militarnej. Kolejne komendy były rozbijane. I ludzie znajdowali się w więzieniach. I w pewnym momencie „Radosław” przyjął tę koncepcję ujawnienia się – apelu o ujawnienie, w sytuacji kiedy nikt nie był mu w stanie stworzyć żadnych... kiedy nikt mu nie chciał dać żadnych gwarancji bezpieczeństwa dla tych ludzi, którzy będą się ujawniać. Dzisiaj wiemy, że te gwarancje byłyby i tak mało warte. Ale nawet nikt nie próbował mu właściwie ich... tak naprawdę jakoś tej sprawy, jakoś tak ułożyć, żeby to miało jakąkolwiek wiarygodność. On tę decyzję podjął w więzieniu, czyli w warunkach psychicznych, w których się tego rodzaju decyzji podejmować nie powinno. W sytuacji kiedy nie był w stanie się porozumieć z tymi, którzy się mają właśnie ujawniać. I był to taki początek, można powiedzieć takiej degrengolady „Radosława”, która potem już trwała przez lata. O, tutaj się z panem właśnie Rybickim – jego kolegą z procesu zresztą, WiN-owskiego, z tej... na tej samej ławie siedzieli oskarżonych – zupełnie... zupełnie z tą oceną zgadzam. No niemniej jednak z początku to wyglądało w ten sposób, że to jakby kończy pewien etap, ludzie mają możność wyjścia z podziemia, wyjścia z lasu, prawda, no. Jak zawsze tutaj, nawet jeżeli jest się najbardziej sceptycznym, to tego rodzaju sytuację wiąże się z pewnymi nadziejami jednak, że może to właśnie jest zwrot ku lepszemu.

At that time, there were many activists belonging to Freedom and Independence which was a political organisation, not a military one although it followed the AK [Armia Krajowa (Home Army)] line, carrying on its activities but in a political context rather than a military one. Successive command structures were destroyed and people found themselves in prison. Suddenly, Radosław adopted the notion of exposing the AK fighters – an appeal for the fighters to identify themselves in a situation where no one was able to give any... no one wanted to give any guarantees that the people who would make themselves known would be safe. Today we know that those guarantees would have been worthless but in any case, no one really tried to present the situation to him in a way that would have been credible. He made this decision in prison, which meant he was in a psychological condition in which this kind of decision ought not to be made, and in a situation where he wasn't able to negotiate with the very people who were meant to reveal themselves. And this we could say marked the start of Radosław's moral decline which lasted for years. I agree totally with Mr Rybicki who was his companion during the Winkowski trial and who was his co-defendant. Nevertheless, initially it seemed that this was bringing about closure of a particular phase, giving people the chance to come out into the open, out of the woods. As always in this situation, even if a person is very sceptical, this kind of situation raises hopes that perhaps it marks a change for the better.