Straight after the events in Ursus, we met in Laski where we decided that this time, we'd do everything that we could to stop the intelligentsia from sleeping while the workers were being beaten. The action began on 17 July in the corridors of the Warsaw court building where the workers from Ursus were on trial. We made contact with workers for the first time and provided aid for the first time. Some time later, we showed up in Radom. There were two different teams: one was there as observers at the trials, the other was there to find people who needed help. This was no easy task because we'd get picked up by the police from the train stations or caught in the corridors of the court building. That's why I know Radom better than most people who live there because I know the custody cells in the police station very well. I was never beaten, but some of my friends were and their beatings were severe, but gradually we were managing to reach more places. People who were already getting help felt obliged to look for other people who needed to be helped and in this way, going from door to door, from house to house, several hundred families received help from KOR [Komitet Obrony Robotników (Workers' Defence Committee)] at that time. KOR was only established at the end of September but it actually started its activity in July.

Natychmiast po wydarzeniach w Ursusie spotkaliśmy się w Laskach i postanowiliśmy, że tym razem zrobimy wszystko, co można, żeby inteligencja nie spała, jak biją robotników. 17 lipca na salach...na korytarzach sądowych w Warszawie właściwie zaczęła się akcja, kiedy sądzono robotników z Ursusa. Nawiązaliśmy pierwsze kontakty robotnicze, pierwsza pomoc poszła, trochę później zjawiliśmy się w Radomiu. Jeździły tam dwojakiego rodzaju ekipy: jedni, żeby być obserwatorami na procesach; inni, żeby wynajdować ludzi, którym jest potrzebna pomoc. No, nie było to łatwe zadanie, bo na dworcach nas wyłapywała bezpieka, na korytarzach sądowych też nas wyławiano, dlatego ja Radom znam lepiej niż niejeden radomiak, bo znam dołek na komendzie i to dobrze znam. Akurat mnie nigdy nie bito, ale niektórych kolegów tam bito i to dotkliwie, ale powoli wchodziliśmy w teren. Ludzie, którzy dostawali pomoc, czuli się zobowiązali do wyszukiwania innych, którzy jej potrzebują i tak od drzwi do drzwi, od mieszkania do mieszkania, w sumie kilkaset rodzin otrzymało wtedy od KOR-u pomoc. KOR zawiązał się dopiero w końcu września, ale zaczął działalność już faktyczną w lipcu.