Można by się spytać, jak to się stało, że po stanie wojennym, kiedy rząd chciał czym prędzej znormalizować sytuację na zasadzie eliminowania tych sił, które... głównie „Solidarności”, które w tym ‘80–’81 okazały się tak potężne, dlaczego się ta... rządowi ta normalizacja nie udała? Ona by się udała, gdyby miał... gdyby rząd miał osiągnięcia ekonomiczne. Ale po pierwsze, żeby je mieć, trzeba by przebudować całe nasze życie społeczne, polityczne, gospodarcze, bez tego żadnych sukcesów rząd nie mógł mieć, a żeby takiej roboty dokonać, trzeba było zmobilizować ogromne siły społeczne, a te ogromne siły społeczne wyeliminowane zamachem grudniowym powiedziały: „Nie, my jesteśmy przeciw, my w ogóle w tym nie chcemy brać udziału”. Jedni się przeciwstawili czynnie, inni na zasadzie bierności, inercji; no, ale z taką... z takim społeczeństwem, które zajmuje taką postawę, nie można przeprowadzić żadnego procesu reform na których zresztą tylko do pewnego stopnia tej władzy zależało i zależy...no...niemniej jednak nawet ubogi program reform jest niemożliwy przy...no...takim inercyjnym oporze. I, no, nie udało się, bo musiało się nie udać.

You could ask how it happened that after martial law, when the government wanted to normalise the situation as quickly as possible by eliminating those forces, mainly those of Solidarity, which had been so powerful between 1980-1981, why didn't this government succeed in normalising the situation? It would have worked if the government had economic achievements but firstly, in order to have those, our entire social, political and economic life would have had to have been restructured. Without this, the government would never have any success, but to achieve this, massive social forces would have had to have been set in motion, forces which had been eliminated by December's coup and now said, ‘No, we are opposed, we don't want to be a part of this’. Some opposed it actively, others on the basis of passive opposition, inertia, but either way, there can be no process of reform with this type of society which the authorities only cared – and care – about up to a point. Nevertheless, even a modest programme of reform is impossible in the face of such inert opposition. And so it didn't work because it couldn't.