No, gdy zaczęła się „Solidarność”, oczywiście się w niej znalazłem i to od samego początku. A co w niej robiłem? No, przede wszystkim po pewnym czasie znalazłem się we władzach Regionu Mazowsze, ale najważniejsza sprawa, którą wtedy robiłem to negocjacje z rządem i z komisjami sejmowymi ustawy o cenzurze. Każda ustawa o cenzurze jest zła, nie ma dobrych. Ale mogą być lepsze albo gorsze. I tutaj była nadzieja, żeby uzyskać bardzo wiele – uzyskało się bardzo mało, ale jednak coś. Te nawiasy kwadratowe, głównie przez prasę katolicką wykorzystywane, dziennik ustaw i tak dalej, tłumaczący dlaczego była konfiskata kawałka artykułu czy całego artykułu, no to jest coś, co ja wynegocjowałem, coś wtedy z tego zostało. Ale miałem duże kłopoty z tym dlatego, że członek PEN Clubu nie powinien właściwie brać udziału w negocjowaniu ustawy żadnej, jeżeli chodzi o cenzurę. Bo PEN Club jest przeciwny absolutnie wszelkiej cenzurze.

Well, when Solidarity was formed, I of course joined right at its very beginning. What did I do there? Above all, after some time, I found myself in the leadership of the Mazowsze region, but the most important issue I was involved in at that time was the negotiations with the government and parliamentary commissions about the bill on censorship. Every ruling on censorship is bad, there are no good ones. But they could be better or worse. There was hope here that we could gain a lot, whereas we gained very little but at least it was something. Those square brackets, mainly used by the Catholic press, registers of bills and so on, explaining why part of or an entire article was removed, was something I negotiated, something of that remained. But I had a lot of trouble with that because a member of the PEN Club ought not to participate in negotiating any kind of bill relating to censorship, because the PEN Club is absolutely opposed to any sort of censorship.