Myśmy wiedzieli doskonale, że ani nie mamy możliwości, ani też nasz profil nie jest taki, to znaczy tutaj świadomość, kim jesteśmy, odgrywała istotną rolę. Większość to byli ludzie, którzy byli z pochodzenia przynajmniej Żydami, nie wszyscy, ale przynajmniej większość. Więc innymi słowy, definiowaliśmy skromnie, po pierwsze: pomagamy. Pierwotna zresztą nazwa, którą wymyśliłem, taka barokowa: Suplement Zagraniczny, ale dokładnie to samo, i wtedy ktoś powiedział: dlaczego nie Aneks? I tak został Aneks jako pismo przede wszystkim przedruków, to znaczy z debat intelektualnych toczących się na Zachodzie, podejmujących ważne tematy, o których powinni też wiedzieć nasi czytelnicy, potencjalni czytelnicy w Polsce. Tematy, które bezpośrednio dotyczyły naszych krajów, czyli jakoś tam krajów Europy Środkowo-Wschodniej czy Związku Radzieckiego, ale nie tylko, również bardziej ogólnych, poszerzających horyzonty intelektualne. Moim zdaniem, notabene, i dzisiaj by się takie pismo przydało, to znaczy niestety jest pewna tendencja do samozamykania się nawet w kręgach intelektualnych, co widać przy różnych analizach, jak pisze się o Polsce, teraz chociażby o rządach PiS-u, o populizmie – bardzo rzadko jest obecna porównawcza perspektywa, pokazująca, że masa rzeczy, które się dzieją w Polsce, mają odniesienie do tego, co się dzieje gdzie indziej. Innymi słowy, że trzeba szukać źródeł, że źródła nie są tylko tutaj. W każdym razie... w każdym razie to był profil pisma.

We knew perfectly well that we had neither the resources nor the right profile – I mean, our awareness of who we were played a crucial role here. Most of us were at least of Jewish descent; not everyone, of course, but the majority. So in other words, we described our goal modestly: firstly, we are helping. The first title which I came up with was over-complicated: Overseas Supplement, but it was exactly the same, and then someone said: why not Aneks? And it became Aneks. We published reprints mostly of intellectual debates on crucial topics that were taking place in the West which our readers, our potential readers in Poland needed to know about. These were topics which directly affected our countries, namely the countries of Central and Eastern Europe or the Soviet Union, as well as more general topics that broadened people’s intellectual horizons. In my opinion we could still do with something like this because unfortunately, there is a certain tendency to pull up the drawbridge even in intellectual circles. That’s apparent from the different analyses when people write about present-day Poland and this PiS government, about populism – very rarely is there a comparative perspective, meaning that a whole mass of things that happen in Poland have no reference to what is happening elsewhere. In other words, we need to look for the source which in this case is more than just something concrete, but never mind about that now. In any case, that was the profile of our publication.