The third part of our Polish obligations – I quickly established a very wide network of political contacts – was the Socialist Party but also the Gaullists. There was Jacques Baumel who headed a Gaullist club, he was one of the barons, as they were called of the Gaullists. He headed, I think it was called Twentieth Century or something like that – it was a club and it was part of the Gaullist formation. I was a regular there while participating at the same time in all kind of activities organised by the Socialist Party, mainly by the liberal fraction of the Socialist Party and so I had numerous contacts. You could say that the situation changed radically after ’76 and then later with Solidarność and just as I now make frequent appearances in Polish media, so I used to do the same in French media and so became Monsieur Pologne, Mr Poland.

I had a pretty unnerving experience relatively recently, namely, I was invited to the American [sic] Embassy because the French Prime Minister had arrived. This was the previous French Prime Minister, Manuel Valls while Hollande was President. There was a group of French-speaking Poles there in the way that embassies usually arrange these events. The ambassador is my friend and his wife is a marvellous journalist with Le Monde and was once my son’s boss, a wonderful journalist. The guests were already there waiting in the embassy; Valls and the ambassadors hadn’t yet arrived. They came and the ambassador came up to me quickly and said, ‘Listen, he’s been talking about you in Gdańsk’. I was speechless and then later when we were sitting at the table – he didn’t have time to say any more – Manuel Valls saw me and began to talk about how I had played a role in his life. It was amazing. The French Prime Minister was saying how as a young boy – he’s still young today compared to me – his experience of Solidarność was formative. All of those protests by Solidarność, his understanding of the world, of communism, what it is and so on. And he remembered me very well from those days – my appearances on the radio, the television, at rallies he’d seen me attend. He’d been a young kid at the time and I hadn’t known him. I was totally speechless but I had a lot of experiences like that often with leading French politicians, although maybe not at this level.

Trzecia część tych polskich naszych obowiązków... bardzo szybko miałem rozbudowane kontakty polityczne... to była Partia Socjalistyczna, ale również gaullistowska. Był Jacques Baumel , który prowadził klub gaullistowski – on był jednym z baronów, jak to się nazywało, gaullizmu – to chyba się nazywało Dwudziesty Wiek – no i to była jedna z części tej gaullistowskiej formacji. Byłem regularnym uczestnikiem tego klubu, i z drugiej strony różnych imprez organizowanych przez Partię Socjalistyczną, przede wszystkim przez tę właśnie liberalną frakcję Partii Socjalistycznej, gdzie miałem liczne kontakty. No, można powiedzieć, że sytuacja radykalnie się zmieniła po '76 roku i później wraz z Solidarnością i tak, jak często teraz występuję w mediach w Polsce, zacząłem często występować w mediach we Francji i stałem się taki Monsieur Pologne, Pan Polska. Dość wstrząsające miałem – stosunkowo niedawno – przeżycie, mianowicie zostałem zaproszony do ambasady francuskiej, bo przyjechał premier francuski. To był poprzedni premier francuski, Manuel Valls, czyli jeszcze za prezydentury Hollanda, i tam było grono Polaków francuskojęzycznych, jak to zazwyczaj w ambasadzie. Ambasador jest moim przyjacielem, jego żona to też wspaniała dziennikarka Le Monde’u, kiedyś szefowa mojego syna. Goście już stali, czekali w ambasadzie, nie było jeszcze Vallsa i ambasadorów. Oni przychodzą i ambasador szybko do mnie podchodzi i mówi: „Słuchaj, on o tobie mówił w Gdańsku”. Mnie kompletnie to zamurowało i później już przy stole – on nie miał czasu, żeby więcej powiedzieć  – Manuel Valls, widząc mnie, zaczął mówić, jaką odegrałem rolę w jego życiu. To było niesamowite. Premier rządu francuskiego mówił, że jako młody chłopak – on młody jest do dzisiaj w porównaniu ze mną – dla niego doświadczenie Solidarności było formacyjnym doświadczeniem. Te wszystkie manifestacje Solidarności, zrozumienie, czym jest świat, czym jest ten komunizm... i tak dalej. I że po prostu on mnie doskonale pamięta z tych czasów – moje wystąpienia w radiu, w telewizji, manifestacje, na których mnie widział. Tylko on był wtedy szczerbikiem, był młodziutki, ja go w ogóle nie znałem. Kompletnie mnie to zamurowało, ale miałem... miałem szereg takich doświadczeń, często z czołowymi politykami francuskimi.