What makes real cinema? It's not, especially not in Poland, that you have a fantastic idea and everyone contributes something to it: money, because it's a fantastic film - because I've already made 30 films, 20, so let him make another one, and they bring you the best because they understand that it's a fantastic idea. No. Here in Poland, to make a film you need to have a happy coincidence, with all of these things converging. What good is to me if I've read a beautiful book set, for example, in the Middle Ages? Where could I create a world of the Middle Ages? I'd have to go to France where places like that exist. Initially, Danton was supposed to be made in Poland but, providentially, this never happened. It was my greatest triumph that I didn't make Danton in Poland because during martial law, it seemed that even three people gathering together already constituted a crowd. Well, for the crowd scenes in Danton we needed to show more than three people so everything quickly came to an end, we weren't able to make the film in Poland so we went to Paris, thanks to which Danton was made in its real setting. What would that film have looked like if it had been made in Poland? Therefore, one thing is linked to another. How could I have constructed those huge sets in rooms? He passes from one to the other and you can see the momentum which... when the film was shown in Hollywood, because it had been put forward for an Oscar nomination, the producers, directors couldn't get over their amazement. What was your budget? How much did this film cost? Because everyone thought this was a copy, sets that had been constructed especially for the film. When I mumbled that it's all real, they couldn't believe it because people don't work in these 19th century factories any more, not a single worker. 19th century factories don't exist any longer, it's not economical, they've all been refurbished therefore this kind of film can't be made anywhere else except in Łódź. So this was exciting, apart from what I'd said that I wanted to make a film about freedom and the responsibility of decisions. None of us could imagine that: such young people thinking about setting up a factory... in our system it's hard to imagine a more surreal situation. Yet it symbolised freedom. And I tried to show this freedom and those who were opposed to it, who had other interests. Showing the interplay on screen of these interests, the determination, passions. I couldn't have found this in another Polish book nor shown it in any other film. So here was a wonderful meeting of ideas with the possibility to fulfill them.

Na czym polega prawdziwe kino? To nie jest tak, a zwłaszcza w Polsce, nie mogło tak być, że Pan ma fantastyczną ideę i do tej idei wszyscy coś Panu wnoszą: wnoszą pieniądze, bo to jest fantastyczny film – bo ja już zrobiłem trzydzieści filmów, dwadzieścia filmów, niech zrobi jeszcze jeden, wnoszą wszystko, co jest najlepsze Panu znoszą, dlatego że rozumieją, że to jest fantastyczna idea. Nie. U nas w Polsce, żeby zrobić film, to trzeba było szczęśliwego zbiegu okoliczności tych bardzo wielu spotkań, tego właśnie... no co mi z tego, że ja bym przeczytał bardzo piękną książkę, powiedzmy, która się dzieje w średniowieczu? A gdzie ja mogę stworzyć świat średniowiecza? Ja bym musiał pojechać do Francji, gdzie są różne miejsca takie. Danton miał być robiony początkowo w Polsce i Bóg mnie strzegł. To było największe moje zwycięstwo, że nie zrobiłem Dantona w Polsce, bo się okazało, że trzy osoby już stanowiły zbiegowisko w stanie wojennym. No a żeby zrobić sceny masowe w Dantonie trzeba było więcej niż trzy osoby. W związku z tym sprawa się szybko rozwiązała, że nie może być film robiony w Polsce, pojechaliśmy do Paryża. I dzięki temu Danton zaistniał, że tak powiem, na swoim prawdziwym tle. No jakby ten film wyglądał zrobiony w Polsce? Tak że to nie jest tak właśnie, jedno się łączy z drugim, a jak ja bym mógł wyprodukować te olbrzymie... zrobić jakieś dekoracje tych olbrzymich hal? On przechodzi z jednej hali do drugiej, to widać, że tak powiem, rozmach, który – jak film był pokazywany w Hollywood, bo był przedstawiony do Oscara – to producenci, reżyserzy nie mogli wyjść ze zdumienia. Jaki Pan ma kosztorys? Ile ten film kosztował? Bo wszyscy myśleli, że to jest podrobione, że to, że tak powiem, jest zrobione do filmu. Ja tak bąknęłem coś, że to jest rzeczywistość, to oni nie mogli uwierzyć, bo w takich fabrykach z XIX wieku już dzisiaj nie pracują żadni robotnicy. Nie mają fabryk z XIX wieku, to się nikomu nie opłaca, te fabryki zostały przerobione i w związku z tym nie można zrobić takiego filmu nigdzie indziej, tylko właśnie można go było zrobić w Łodzi. Tak że to jest ekscytujące, niezależnie od tego co powiedziałem, że chciałem zrobić film o wolności i odpowiedzialności decyzji. Że oni... Nikt z nas nie mógł sobie wyobrazić, co to znaczy – młodzi ludzie w tym wieku myślą, żeby założyć fabrykę. No to przecież w naszym systemie to było... już bardziej surrealistycznej sytuacji trudno sobie wyobrazić. No ale to właśnie symbolizowało wolność. I... i  tę wolność ja próbowałem pokazać i, że tak powiem, tych, którzy byli przeciwko, którzy mieli inne interesy. Taka gra... ukazanie na ekranie takiej gry interesów, zawziętości, namiętności – ja nie mogłem znaleźć w żadnej innej polskiej książce, a też i pokazać w żadnym innym filmie. Tak że tu pięknie się spotkały jakby idee z możliwością jej zrealizowania.