[Q] A wrócisz do Lublina?

A co ma być w Lublinie?

[Q] W Lublinie ma być Antek, Celina, ich spotkania z syjonistami...

A tam... więc jakśmy się tam spotkali z tym, to oni byli bardzo ważni, bo oni już motali tą sprawę tej... jak się nazywa? Tej...

[Q] Brichy.

Brichy. Bo wiecie, ci syjoniści to jest banda przecież obrzydliwych politykierów. Ben Gurion i tak dalej – to jest lepsza banda politykierów. No i tak to oni tutaj do Polski... jak się nazywa ten ich wywiad? Mossad? Mossad, najlepszy wywiad na świecie, w całej Europie był.

[Q] Ale wtedy jeszcze nie było Mossadu, to chyba była Haganah chyba.

Nie, był, żebyś wiedziała, że zanim była Haganah, zanim był syjonizm, zanim był Ben Gurion, zanim było coś... był Mossad, szpiegostwo, Żydzi szpiedzy. Więc tak byli całą Europę, wszędzie byli, w Rumunii byli, na Węgrzech byli, wszędzie. Do Polski nie mogli przejść przez góry, bo śnieg padał, przez pięć lat padał śnieg i nigdy nie można było przejść przez góry. I ile razy się umawiali tutaj w tej... Będzinie z tą... jak się Sara nazywała?

[Q] Biderman.

Sara Biderman, którą tam złapali i drugą dziewczynę, które czekały na tych Shlichim, tych szpiegów wstrętnych żydowskich, nigdy nie przyszli, aż ich nie złapali do obozu. I całe szczęście, że żyła Irka, wariatka, Gelblum, czyli dzisiaj się nazywa Konti. Ja wiem bardzo dobrze, była piękną dziewczyną, miała 17 lat, rozumu miała tyle, co powinna mieć, po niemiecku umiała dwa słowa, ferca... bitte i jeszcze guten tag i więcej nic. I jeździła tylko niemieckimi pociągami Nur fur deutsche, wkładała czarny płaszcz i kapelusz wielkości ronda jak parasol i siadała w przedziale dla oficerów. I jak tego... zasypiała na ramieniu oficera, albo nie zasypiała, albo się tam tuliła do niego, na stacji wysiadała. Tam było gorzej, bo była jakaś wacha, coś takiego, ale sobie radziła. I ona, jak tą Sarkę z tą drugą – zapomniałem, jak ta druga się nazywała – wsadzili, bo jak mieli przyjść ci Shlichim to mało, że nie przyszli, to jeszcze musieli gdzieś puścić farbę, bo do tej pralni, ten pracz, który ich przechowywał przez całą wojnę, jak oni mieli przyjść, to nagle przyszło Gestapo, zabrało ich do obozu w Myślenicach. No i Irka przyjechała zobaczyć, co tam się dzieje.

[Q] Will you go back to talking about Lublin?

What was in Lublin?

[Q] Antek, Celina, their meetings with the Zionists.

Oh that. Well, when we met with him, they were very important because they were already involved in the Bricha affair. Those Zionists, they're a bunch of horrible political agitators, Ben Gurion, a right bunch, political agitators. And so here to Poland, Mossad, the best secret service in the world. They were everywhere in Europe.

[Q] But Mossad didn't exist then, it was probably still Haganah.

No, it was... you need to know that before Haganah existed, before there was zionism, before Ben Gurion, before anything else there was Mossad, espionage, Jewish spies. So yes, they were throughout the whole of Europe, they were everywhere, in Romania, in Hungary, but they couldn't cross the mountains into Poland because it was snowing, it was snowing for 5 years and so they couldn't cross the mountains. And each time they arranged to meet here, in Będzino, Sara Biderman whom they caught and a second girl who were waiting for those "Shlichim", those odious Jewish spies who never came, until they were caught and sent to the camp, and it was a stroke of luck that Irka was alive, a crazy woman, Gelblum, today she's called Conti - I know that perfectly well - she was a beautiful girl, 17 years old, she had as much sense as was right for her to have, she knew two words in German "Ferce bitte" and "Guten tag" and nothing more than that. She only ever travelled in German trains' - "Nur Für Deutsche" - wearing black coat and a hat with a massive brim the size of an umbrella. She would sit in the carriage reserved for officers and fall asleep on the shoulder of one of the officers or wouldn't fall asleep, or would snuggle up to him and then get out at a station but there it would be harder as there'd be some sort of sentry box, but she managed. She, like Sarka, and that other one whose name I can't remember, they were put into prison because when the Shlichim were meant to come, as if it wasn't enough that they didn't turn up, they must have let something slip because that laundrette, that laundry man who'd sheltered them throughout the whole war, when they were supposed to come, the Gestapo suddenly turned up and took them to a camp in Myślenice. So then Irka arrived to see what was happening there.