a story lives forever
Register
Sign in
Form submission failed!

Stay signed in

Recover your password?
Register
Form submission failed!

Web of Stories Ltd would like to keep you informed about our products and services.

Please tick here if you would like us to keep you informed about our products and services.

I have read and accepted the Terms & Conditions.

Please note: Your email and any private information provided at registration will not be passed on to other individuals or organisations without your specific approval.

Video URL

You must be registered to use this feature. Sign in or register.

NEXT STORY

Aftermath of a successful emergency operation

RELATED STORIES

Resurrection ward
Marek Edelman Social activist
Comments (0) Please sign in or register to add comments

Aha, bo Aga miała jeszcze takie przejście, że tam przywieźli Kołakowskiego z... z czym?

[Q] Przywieziono go z Warszawy.

Z Warszawy przyjechał, miał stenokardię czy coś takiego. Ona go przyjęła na oddział i ubecja się do niej przypięła, że jak ona Kołakowskiego leczy, takiego antyfaszystę itd., itd. I w ubecjancie... Ale to wszystko jedno. To i tak by nic nie pomogło.

[Q] Ale... ale Panie docencie, wtedy był już okres pana Budnego.

Jeszcze nie.

[Q] Budny był...

Wcześniej?

[Q] Budny był jak był ten Pan, którego nazwiska nie chcemy wymienić, który chciał Pana wywalić i Elkę, jak pojechaliście na Szterlinga.

No tak, więc w międzyczasie był Rysiek... Rysiek ten oddział prowadził bardzo dobrze. On stworzył, on dał, on pierwszy zrobił taki aparat tutaj do defibrylacji, co w Polsce tego w ogóle nie było. On z takim inżynierem, nie pamiętam jak się nazywa, żona się nazywa Danusia.

[Q] Nazywano nas oddziałem wskrzeszeń, bo uczyliśmy się...

On nie żyje?

[Q] Nie, ja mówię... nazywaliśmy się oddziałem... mówiono o nas oddział wskrzeszeń, ponieważ reanimowaliśmy wszystko, nie bacząc na przyczynę, bo się właściwie uczyliśmy tego, to był '68, '69 rok.

I Rysiek to zrobił, mieliśmy ten aparat, robiliśmy. I przywieźli do nas takiego chorego, to jest taki zespół Prinzmetala, to jest tak, że można umrzeć i można przeżyć, więc wobec tego, że on był do umarcia, tośmy postanowili, że jego... już wiedzieliśmy o operacjach, nie wiedzieliśmy o... nie było operacji na ostro naczyń wieńcowych.

[Q] Mówi Pan o operacjach na naczyniach wieńcowych?

Na ostro nie było operacji. Były tam... gdzieś tam, ktoś zrobił operację w stenozie aorty, ale to w ogóle nie było w modzie. Uznaliśmy, że tutaj jego trzeba zoperować, bo inaczej umrze. Był to mały człowiek, majster w fabryce tkackiej, mechanik...

[Q] Młody człowiek, 42 lata.

Młody człowiek, 40 lat, no do śmierci. No iśmy powiedzieli: 'Zoperujemy go'. No i... Nie będę opowiadał szczegółów, jak to się działo. To wszystko się działo w nocy, mieliśmy takiego pijaka kolegę, który był zapity, miał mu zrobić koronografię, o 3:00 w nocy żeśmy go wyciągnęli z łóżka, zrobił i się potwierdziło rozpoznanie.

[Q] Było jak w filmie szpiegowskim prawie.

Jak było? Już nie pamiętam, z tą taksówką staliśmy gdzieś pod jego domem, czy on miał żonę czy kochankę wtedy i trzeba go było z łóżka wyciągnąć nie wiadomo w jakim stanie, już nie pamiętam.

Ah yes, Aga had problems because they brought Kołakowski there, with...?

[Q] They brought him from Warsaw.

He came in from Warsaw, he had chest pains, she admitted him onto the ward and the secret police got on to her demanding to know why she was treating Kołakowski, such an anti-fascist, etc., etc. But that's not important. This was already in the time of Mr Budny.

[Q] Not yet. Budny was there, the gentleman whose name we don't want to mention and who wanted to kick you and Elka out when you went to Sterling.

Well yes, in the meantime there was Rysiek who was a very good head of this department. He built the first defibrillator. There was nothing like it in Poland, he was an engineer, I don't remember his name, his wife was called Danusia.

[Q] They called us the resurrection department.

Is he dead?

[Q] No, I'm just saying that they called us the resurrection department because we resuscitated everything without considering the cause because we were only just learning about this, it was 1968, 1969.

Rysiek made this, we had this equipment and they brought us a patient. There's this syndrome called Printzmetal's angina, and you can die from it or you can survive and since he was going to die we decided that... there was no emergency surgery of the coronary arteries. Somewhere someone had operated an arterial stenosis but this wasn't popular at all. We decided we had to operate on him because otherwise he would die. He was a small man, a skilled worker in a textile factory, a mechanic, young, 40 years old, about to die. So we said we'd operate. I won't go into the details of what happened. It was night-time, we had a colleague who was a drunk, he was trashed and he was supposed to do a cardiac catherisation. We dragged him out of bed at three in the morning, he did the procedure and confirmed the diagnosis.

[Q] It was like a spy film, wasn't it?

I can't remember. We were waiting in a taxi somewhere outside his house, he might have been married or had a mistress at the time and we had to drag him out of bed not knowing what state he'd be in... I don't remember.

Marek Edelman (1919-2009) was a Jewish-Polish political and social activist and a noted cardiologist. He was the last surviving leader of the 1943 uprising in the Warsaw Ghetto. Following the Second World War, he took an active part in domestic and international politics, dedicating himself to fighting for justice and peace.

Listeners: Anka Grupinska Joanna Szczesna Joanna Klara Agnieszka Zuchowska

Anka Grupinska ukonczyla filologie angielska na UAM w Poznaniu. Wspólpracowala z poznanskimi pismami podziemnymi, wraz z innymi zalozyla i wydawala dwumiesiecznik "Czas Kultury". W latach 1988-1989 przebywala w Izraelu opracowujac wspomnienia ocalalych z Zaglady. W latach 1991-1993 pracowala jako attaché kulturalny w ambasadzie polskiej w Tel Awiwie. Od 1996 mieszka w Polsce. Anka Grupinska specjalizuje sie w tematyce stosunków polsko-zydowskich. Publikuje ksiazki (m. in. Wydawnictwo Literackie, Zydowski Instytut Historyczny, Twój Styl), artykuly prasowe (m. in. "Tygodnik Powszechny", "Rzeczpospolita"), realizuje projekty wystawiennicze. Jest takze koordynatorem miedzynarodowego projektu "Swiadek zydowskiego wieku" (archiwizowanie pamieci o zydowskiej przedwojennej Polsce), prowazi autorska audycje radiowa "O Zydach i o Polakach tez" i uczy warszawskich studentów sztuki czytania i pisanie tekstów literackich.

Anka Grupinska studied English at the Adam Mickiewicz University in Poznan, Poland. She wrote for Poznan’s underground publications and was herself one of the founding publishers of the bi-monthly Czas Kultury. She spent 1988 and 1989 in Israel compiling reminiscences of Holocaust survivors. From 1991 to 1993, she held the post of Cultural Attache at the Polish Embassy in Tel Aviv. She moved back to Poland in 1996 and now writes books on Jewish subjects, mainly dealing with the history of the Warsaw ghetto. She is also a freelance journalist for Tygodnik Powszechny. Anka Grupinska is the director of the Centropa Foundation project in Poland (oral history project) called “The Witness of the Jewish Century¿, presents her own radio programme, “Of Jews and of Poles too¿, and teaches creative writing and oral history in Collegium Civitas and SWPS in Warsaw.

Joanna Szczesna is a journalist writing for Gazeta Wyborcza. Together with Anna Bikont, she’s the author of Pamiatkowe rupiecie, przyjaciele i sny Wislawy Szymborskiej (The Recollected Flotsam, Friends and Dreams of Wislawa Szymborska) a biography of Wislawa Szymborska, the Polish winner of the Noble Prize for Literature. Since the 1970s, Joanna Szczesna has been involved with the democratic opposition movement in Poland, active in the Worker’s Defence Committee (KOR), the co-founder of the independent press in Poland: editor of KOR’s Information Bulletin, Solidarnosc Press Agency and Tygodnik Mazowsze.

Joanna Szczesna, dziennikarka "Gazety Wyborczej", autorka - wraz z Anna Bikont - biografia polskiej noblistki "Pamiatkowe rupiecie, przyjaciele i sny Wislawy Szymborskiej". Od lat 70-tych zwiazana z opozycja demokratycznaw Polsce, wspólpracowniczka Komitetu Obrony Robotników, wspóltwórczyni prasy niezaleznej w Polsce: redaktorka "Biuletynu Informacyjnego KOR-u", Agencji Prasowej "Solidarnosc" i "Tygodnika Mazowsze".

Joanna Klara Agnieszka 'Aga' Zuchowska was born 20 January 1938. Her father was killed in the Katyń massacre. After the war, she moved from Warsaw to Lódz. She obtained a degree in medicine in 1960, qualifying as a specialist in internal medicine in 1973. Dr Zuchowska worked with Marek Edelman for 15 years. In 1982 she left Poland for Algeria where she remained for the next three years, returning to Poland in 1985. She currently lives in Lódz.

Joanna Klara Agnieszka 'Aga' Zuchowska, urodzona 20 stycznia 1938. Ojciec zginal w Katyniu. Po wojnie zamieszkala w Lodzi. Studia ukonczyla w 1960 r. a specjalizacje z chorób wewnetrznych w 1973 r. Doktorat obronila we Wroclawiu. Pracowala z Markiem Edelmanen przez 15 lat. W 1982 r. wyjechala do Algerii. Wrócila do Polski w 1985 r. i mieszka obecnie w Lodzi.

Tags: Warsaw, Sterling Hospital, Poland, Leszek Kołakowski

Duration: 3 minutes, 14 seconds

Date story recorded: December 2003

Date story went live: 24 January 2008