Fine, but go back to... Well, I'm telling you how it is.

[Q] So regarding KOR... We could say that after an interval, for many years you'd been on the sidelines, you hadn't been really involved.

No, that's not true because in that church... what are they called? The place where, what are those sisters called in that church where Popiełuszko was killed? Ursulines, yes? I was in the Ursuline church and I spoke there.

[Q] When?

I don't remember, much earlier. No, no.

[Q] What do you mean?

No, I was there! With Rysia, I was there, I spoke about... I don't remember what I spoke about but in any case, it turned into some sort of argument. Jacek was there, so was Adam, everyone was there, all those ...

[Q] Yes, but KOR already existed by then.

No, not yet, no, no. Earlier, a lot earlier, you weren't there, you were still a child, you hadn't been brought across the water yet, no, this was a whole lot earlier, I was already talking about that then. And that's when they asked me: 'Do you consider the soldiers from the battle of Lenino to be heroes?' That was it. Rysia became apoplectic because she thought I was going to say that she wasn't a hero.

[Q] When was this?

It was earlier, KOR didn't exist yet. But that doesn't matter.

[Q] But what did you say because that's an important question? How did you answer that question?

Well, of course I answered yes, and then I saw how she dropped... it was a long time ago because she wasn't with Matyjaszkiewicz yet, she was still with Pasternak, so this was a lot earlier. I said, of course I think that they are. And I saw how she, who'd been a soldier in the First Army, she'd been... she'd fired a gun, she'd been wounded there but she'd fired a gun and, as she said, they'd not captured her only because she could lift her legs high, that's why they took me on at the theatre. Of course that's how it was. That's when I saw these people coming and I was surprised. I knew by looking at Jacek that this was how it was, the case of Modzelewski, Kuroń, I knew, but I didn't trust the communists one bit, I was afraid of them. So when Teresa arrived with the matter of that resolution, a frozen little girl, I had to sign it for her. But my involvement with this was completely normal, I don't know what it is that you're asking me, for me, there's no issue.

[Q] Dobrze, ale wracając...

Więc mówię ci, jak to jest.

[Q] ... do sprawy KOR-u, to po... można powiedzieć, że po takiej przerwie, że przez wiele lat jakby stałeś z boku spraw, znaczy nie angażowałeś się?

A nie, jeszcze, to nie jest prawda, bo byłem w tym kościele... jak się nazywają tam, gdzie... jak się nazywają te siostry w kościele tam, gdzie Popiełuszkę zabili? Urszulanki, tak?

[Q] Tak.

Byłem w kościele Urszulanek i mówiłem tam...

[Q] Kiedy?

Nie pamiętam, wcześniej o wiele.

[Q] Nie, nie.

Co nie?! Byłem! Z Rysią. Byłem tam, mówiłem o... już nie pamiętam o czym, w każdym razie tam doszło do takiej scysji. Czy żołnie... Aha... był Jacek, był Adam, wszyscy byli ci wszyscy...

[Q] No tak, ale to już są czasy KOR-owskie.

Nie, jeszcze nie. Wcześniej, o wiele wcześniej, tyś nie była tam. Tyś była jeszcze dzieckiem, jeszcze ciebie nie przeniosł Sławek przez wodę. Nie, nie to było o wiele wcześniej... to już wtedy mówiłem o tym. I wtedy zapytali mnie: 'Czy Pan uważa żołnierzy spod Lenino też za bohaterów polskich?' No i już. I Rysia dostała apopleksji, bo uważała, że ja powiem na nią, że ona nie jest bohaterką. Kiedy to było?

[Q] Nie pamiętam, ale to były lata '80.

To było wcześniej, KOR-u nie było jeszcze. No, wszystko jedno.

[Q] Ale powiedz co powiedziałeś, bo to jest ważne pytanie? Co odpowiedziałeś na to pytanie?

A oczywiście, że powiedziałem, że tak. I wtedy widziałem, jak jej spadł... to było bardzo dawno, bo ona jeszcze nie była z Matyjaszkiewiczem, jeszcze była z Pasternakiem, tak że to było o wiele wcześniej. Powiedziałem: 'Oczywiście, że uważam, że tak'. I widziałem, jak jej... która żołnierz I Armii, która była... strzelała tego, przecież ona była ranna tam, ale strzelała... co? I jak mówi, nie wzięli tylko dlatego, że umiała podnosić wysoko nogi, dlatego mnie wzięli do teatru. Wszystko jedno. Oczywiście, że tak było. To wtedy zobaczyłem, że ci ludzie przychodzą, nawet się zdziwiłem. Po Jacku wiedziałem, że tak jest, bo sprawa Modzelewskiego, Kuronia to... wiedziałem, ale do komunistów nie miałem za grosz zaufania, się bałem ich zresztą. A jak Teresa przyjechała w sprawie tej rezolucji, no taka zmarznięta dziewczynka, trzeba jej podpisać. A że się tym zajmowałem, przecież to jest normalne, nie wiem o co ty pytasz, bo dla mnie nie ma kwestii.